Εργατικές διαφορές
Απαιτήσεις από παροχή εξηρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου.
Αγωγή υπαλλήλου που εργάζονταν ως υπάλληλος γραφείου με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, με την οποία διεκδικούσε αποζημίωση για υπερεργασία
Παράνομη υπερωρία
Συμφωνία για αποδοχές υπέρτερες των νομίμων
Καταχρηστική άσκηση δικαιώματος
Εν προκειμένω…δυνάμει συμβάσεως εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, που καταρτίσθηκε μεταξύ της ενάγουσας και της εναγομένης εταιρίας, που έχει (η εναγομένη) αντικείμενο την παροχή υπηρεσιών διεθνών παραδόσεων και μεταφορών εμπορευμάτων, η ενάγουσα προσλήφθηκε από την εναγομένη, προκειμένου να παρέχει την εργασία της, ως υπάλληλος γραφείου, στο ναυτιλιακό τμήμα αυτής (εναγομένης) στο κεντρικό κατάστημά της, στον …, επί της οδού … αριθμός …, εκτελώντας χρέη προϊσταμένης εξαγωγής του τμήματος αυτού. Σε εκτέλεση των συμφωνηθέντων, η ενάγουσα απασχολήθηκε, συνεχώς, στην ως άνω εταιρία έως την 30.6.2015, οπότε η εναγομένη κατήγγειλε τη σύμβαση εργασίας της, οπότε η ενάγουσα έπαυσε να εργάζεται σε αυτήν (εναγομένη). Κατά τον χρόνο της πρόσληψής της, η ενάγουσα είχε ήδη προϋπηρεσία (23) ετών σε προηγούμενους εργοδότες και ήταν έγγαμη, γεγονότα, τα οποία είχε νομίμως γνωστοποιήσει στην εναγομένη – εργοδότριά της. Κατά τη μεταξύ τους σύμβαση, η ενάγουσα θα λάμβανε μικτές αποδοχές, κατά πολύ υπέρτερες των νομίμων, που προβλέπονταν από τις εκάστοτε ισχύουσες Σ.Σ.Ε. . Κατά τη μεταξύ τους σύμβαση, η ενάγουσα θα λάμβανε μικτές αποδοχές, κατά πολύ υπέρτερες των νομίμων, που προβλέπονταν από τις εκάστοτε ισχύουσες Σ.Σ.Ε. Για τους γραμματείς υπαλλήλους γραφείου στις επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών, αφού, πλέον των νομίμων αυτών αποδοχών, που θα λάμβανε κατά προσέγγιση, θα της καταβαλλόταν, τακτικώς, μηνιαίως, ένα ιδιαίτερα αυξημένο ποσό, με τη ρητή συμφωνία να καταλογίζεται (συμψηφίζεται) με τις αξιώσεις της για υπερεργασία και υπερωρία, που, συνολικά, δεν θα υπερέβαιναν τις δύο ώρες ημερησίως. Το επιπλέον αυτό ποσό του συμβατικού της μισθού, που θα ελάμβανε, κατά τη μεταξύ τους συμφωνία, ονομάσθηκε επίδομα ελευθεριότητας εργοδότη (όπως αναγράφεται και στις μηνιαίες αποδείξεις πληρωμής της) και η καταβολή του, κατά ρητή μεταξύ τους συμφωνία, θα είχε σκοπό την εξόφληση της αξίωσής της για παροχή εργασίας, ημερησίως, δύο ωρών πλέον του νομίμου ωραρίου της (οκταώρου), ήτοι στο μεγαλύτερο μισθό, που συμφωνήθηκε ότι θα καταβάλλεται, περιλαμβάνονταν και η αμοιβή για την παρεχόμενη, κατά τη διάρκεια της εργασίας της, ημερησίως, δύο ωρών πλέον του νομίμου ωραρίου της (οκταώρου), με την έννοια ότι η αμοιβή για την υπερωριακή εργασία, που παρασχέθηκε, θα συμψηφίζεται στο ποσό, που προκύπτει από τη διαφορά μεταξύ του νόμιμου και του μεγαλύτερου μισθού, που συμφωνήθηκε να καταβάλλεται γιατί αλλιώς θα επερχόταν ανεπίτρεπτη μείωση των οριζομένων ελαχίστων ορίων αμοιβών. Η συμφωνία αυτή των διαδίκων είναι έγκυρη. Η λήψη από την ενάγουσα για το επίδικο χρονικό διάστημα, επιπλέον της νόμιμης αμοιβής της ποσού 96.696,60 ευρώ (= 1.859,55 ευρώ Χ 13 μισθούς Χ 4 έτη), δεν θα λάμβανε χώρα, εάν υπήρχε υπόνοια εκ μέρους της εναγομένης ότι η ενάγουσα, όχι μόνο θα διεκδικούσε δύο ώρες εργασίας άνω του οκταώρου, αλλά και θα λάμβανε και ως βάση υπολογισμού της αμοιβής της υπερωριακής απασχόλησής της και τις ανωτέρω υπέρτερες αποδοχές, που της κατέβαλε προς διεκδίκηση διπλάσιου σχεδόν κόστους της υπερωριακής εργασίας. Η μεταγενέστερη επιδίωξη των αξιώσεων αυτών συνιστά, σε κάθε περίπτωση, καταχρηστική άσκηση δικαιώματος, κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 281 του ΑΚ
ΑΝΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
Απορριπτέος ο λόγος αναιρέσεως κατ΄ άρθρο 559 αρ. 1 ΚΠολΔ
Ο έκτος λόγος (στο δικόγραφο της αιτήσεως αναιρέσεως αριθμείται, από παραδρομή, ως έβδομος), με την επίκληση του άρθρου 559 αριθμοί 1 εδ. (α) ΚΠολΔ, 19 και 14 ΚΠολΔ, περιέχει μερικότερες αιτιάσεις, όσον αφορά την ένσταση του άρθρου 281 ΑΚ, που έγινε δεκτή, ως νόμιμη, επαρκώς ορισμένη και βάσιμη στην ουσία και, ειδικότερα: (i).- Το δικαστήριο της ουσίας παραβίασε ευθέως τον κανόνα ουσιαστικού δικαίου του άρθρου 281 ΑΚ, για την καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος της αναιρεσείουσας, το οποίο απορρέει από την προσφορά παράνομης υπερωρίας, (ii).- Η 560/2018 απόφαση δεν έχει νόμιμη βάση, έτσι, υπάρχει εκ πλαγίου παράβαση του άρθρου 281 ΑΚ για την καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος της αναιρεσείουσας, το οποίο απορρέει από την προσφορά παράνομης υπερωρίας. Συγκεκριμένα, το δικαστήριο της ουσίας διέλαβε ανεπαρκείς αιτιολογίες, που δεν καλύπτουν όλα τα αναγκαία στοιχεία του πραγματικού του άρθρου 281 ΑΚ καθώς και αντιφατικές, ως προς το ζήτημα της συμπεριφοράς της αναιρεσείουσας, αν υπερακοντίζει τα όρια του άρθρου 281 ΑΚ και ως προς το ζήτημα, αν από την άσκηση του δικαιώματος της αναιρεσείουσας δημιουργήθηκε κατάσταση με επαχθείς συνέπειες για την αναιρεσίβλητη. (iii).- Το δικαστήριο της ουσίας έκρινε επαρκώς ορισμένη, αν και ήταν αόριστη (ποιοτικά και ποσοτικά), την ένσταση του άρθρου 281 ΑΚ, όπως αυτή την ένσταση η αναιρεσίβλητη είχε προτείνει, πρωτοδίκως και κατ’ έφεση, νομίμως και αφορά την καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος της αναιρεσείουσας, το οποίο απορρέει από την προσφορά παράνομης υπερωρίας. , η αναιρεσείουσα, “επί σειρά ετών”, ήτοι καθ’ όλο το κρίσιμο χρονικό διάστημα από την 1.1.2008 – ημερομηνία προσλήψεως μέχρι την 30.6.2015 – ημερομηνία καταγγελίας της συμβάσεως εργασίας από την αναιρεσίβλητη (α).- απεδέχθη, ως οικονομικώς συμφέρουσα για την ίδια (αναιρεσείουσα), τη συμφωνία της μετά της αναιρεσίβλητης, ως προς την παράνομη υπερωριακή εργασία, (β).- δεν διαμαρτυρήθηκε για παράνομη υπερωριακή εργασία της, που δεν αμειβόταν και (γ).- η μη διαμαρτυρία της δημιουργούσε στην αναιρεσίβλητη εύλογη πεποίθηση ότι η συμφωνία αυτή ικανοποιούσε τις απαιτήσεις της. Τα γεγονότα αυτά και κατά τα εκτεθέντα σης μείζονες σκέψεις, εμφανίζουν συμπεριφορά της δικαιούχου αναιρεσείουσας, η οποία (συμπεριφορά) υπερακοντίζει, καταδήλως, τα όρια της καλής πίστεως, των χρηστών ηθών, του οικονομικού και κοινωνικού σκοπού του δικαιώματος ενώ, δεν απαιτείται να έχουν δημιουργηθεί από την άσκηση του συγκεκριμένου δικαιώματος της αναιρεσείουσας και αφόρητες συνέπειες για την αναιρεσίβλητη. Μετά ταύτα, ο ως άνω έκτος λόγος αναιρέσεως (έβδομος λόγος, κατά την από παραδρομή αρίθμηση στο δικόγραφο της αιτήσεως αναιρέσεως), κατά τις υπό στοιχεία (ϊ) και (ii) μερικότερες αιτιάσεις, από το άρθρο 559 αριθμοί 1 εδ. (α) και 19 ΚΠολΔ, αντιστοίχως, είναι αβάσιμος και απορριπτέος
Περαιτέρω, και οι λοιποί λόγοι αναίρεσης (άρθ. 559 αρ.11,14,11α,1α,19,& 14 ΚΠολΔ) απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι, και εν τέλει απορρίφθηκε στο σύνολό της η αναίρεση.
ΑΠΟΦ…..
Για να διαβάσετε περισσότερα παρακαλώ συνδεθείτε συμπληρώνοντας τα στοιχειά σας